به نقل از «ایسنا»

«فوتبال علیه دشمن» تاثیر مستطیل سبز در دگرگونی ساختارهای اجتماعی به روایت یک خبرنگار

تاریخ انتشار: ۲۵ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۲۰۰۰۶

ایسنا/خراسان رضوی سایمون کوپر با نوشتن کتاب «فوتبال علیه دشمن» از قدرت و نفوذ فوتبال در عرصه‌های غیرفوتبالی می‌گوید و از تأثیر شگرف فوتبال در دگرگونی ساختارهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی حرف می‌زند.

سایمون کوپر، خبرنگار انگلیسی به ۲۲ کشور سفر می‌کند تا به این نتیجه برسد که «فوتبال هیچ وقت فوتبال نیست: این ورزش جنگ به وجود می‌آورد، انقلاب می‌کند و مورد توجه مافیاها و دیکتاتورهاست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

». کوپر با فوتبالیست‌ها، هوادارانشان، خبرنگارها و حتی سیاستمدارهای بسیاری در سراسر جهان صحبت می‌کند؛ در امریکا، اروپا، افریقا و خاورمیانه و کشورهای دور و نزدیک. او می‌خواهد تأثیر فوتبال بر سیاست و فرهنگ کشورها را دریابد.

مصاحبه‌های دردسرساز و ممنوعه ترتیب می‌دهد؛ به برنامه‌های گروه‌های تروریستی سرک می‌کشد؛ اطلاعات عجیب و غریب از گروه‌های مافیایی و دست‌های نامرئی فوتبال کشف می‌کند و کتابش را در زمانی حدود یک سال شکل می‌دهد.

سایمون کوپر نشان می‌دهد که فوتبال برای بازیکنان و هوادارن و حتی سیاست‌مداران تنها یک بازی نیست. فوتبال بازتابی از دلبستگی‌های مذهبی و منطقه‌ای است. او درمی‌یابد فوتبال تأثیر پیچیده‌ای در دگرگونی ساختارهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و نقش عجیب و غیرقابل باوری در به هم پیوستگی و از هم گسستگی ملیت‌ها و قومیت‌ها دارد.

به عنوان مثال با وجود گذشت سال‌ها از جنگ‌های فراگیر جهانی، هنوز هوادران تیم‌های کشورهای متخاصم شعارهای نژادپرستانه و خشم‌آلود را فریاد می‌زنند. این رفتارها اغلب منجر به درگیری‌های بیرون از زمین و آشوب‌های دامنه‌دار و فاجعه بار می‌شود. تنها هواداران تیم‌ها و بازیکنان آن‌ها نیستند که فوتبال را به عرصه‌ای برای بروز خصومت‌های سیاسی، نژادی، مذهبی و منطقه‌ای تبدیل کرده‌اند. در این میان گروه‌های مافیایی و حکومت‌های دیکتاتوری فوتبال را ابزاری برای پیش برد اهداف منفعت‌طلبانه و سرکوب‌گرانه خود قرار داده‌اند.

 سایمون کوپر در فصل «فوتبال جهانی، مبارزه جهانی» به شرح دخالت دولت‌ها در فوتبال می پردازد. او همچنین توضیح می‌دهد که گروه‌های تروریستی با آگاهی از محبوبیت بی چون و چرای ورزش و به خصوص فوتبال در سراسر جهان، نقشه‌های جنایتکارانه خود را بر پایه بازی‌های جهانی و مهم فوتبال طراحی می‌کنند که اجرای آن‌ها فجایع بزرگی به بار می‌آورد. به تعبیر کوپر تروریست‌ها مدت‌هاست به دام فوتبال افتاده‌اند. برای آن‌ها، فوتبال فراتر از یک سرگرمی است و هر دو حرفه شباهت‌های مشخصی دارند.

کوپر در مقدمه کتابش از روند مصاحبه‌ها، آدم‌ها، کشورها و تیم‌هایی که راجع به آن‌ها نوشته است حرف می‌زند. در هر یک از فصل‌ها به فوتبال و حواشی آن در یک کشور می‌پردازد و در فصل پایانی با عنوان «آن ها حالا کجا هستند؟» به سرنوشت و آینده کسانی می‌پردازد که در جریان کتاب از آن‌ها حرف زده و با آن ها ملاقات کرده است.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

نکته‌ای که بیش از همه تعجب مرا برانگیخت، خنده‌های تمسخرآمیز هواداران در قبال اشتباهات فراوان بازیکنان بود؛ انگار آمده بودند نمایش دلقک‌ها را ببینند. ولادیمیر گسکین، سردبیر روزنامه اسپورت اکسپرس گفت: «مردم اینجا بسیار شکاک هستند. این خصیصه جزئی از روحیه روس‌هاست. هیچ ربطی هم به محرومیت‌های سیاسی یا حکومت دیکتاتوری و هر چیز دیگری ندارد. ما فقط دوست داریم بخندیم. تماشای فوتبال اینجا بیشتر شبیه تماشای تئاتر است. شما نمی‌توانید ما را با ایتالیایی ها یا اسپانیایی ها مقایسه کنید. ما مردمان شمال هستیم.»

اما در پس این قهقهه‌ها، ماجرای غم انگیزتری هم وجود داشت. از مرد جوانی که می‌گفت رئیس هواداران تورپیدو بود پرسیدم: «چرا به بازیکنان می‌خندید؟». جواب داد: «این خنده دو طرفه است. آن‌ها هم دارند به ما می‌خندند؛ چون آن ها دلارها و ماشین‌های خودشان را دارند و ما نداریم.»

بازیکنان تورپیدو به ازای هر پیروزی پانصد دلار پاداش می گرفتند و درآمد هواداران در حد چند روبل بود. بدتر اینکه در تورپیدو عملا هواداران حقوق بازیکنان را پرداخت می‌کردند، چون اکثر هواداران در شرکت «زیل» که حامی مالی باشگاه بود کار می‌کردند."

این کتاب برای نخستین مرتبه در ایران، در خرداد ۱۳۸۹ توسط نشر چشمه و با ترجمه عادل فردوسی‌پور به چاپ رسیده و پس از آن نیز به دلیل استقبال مخاطبان بارها تجدید چاپ شده است. همچنین نسخه صوتی این کتاب نیز با صدای عادل فردوسی‌پور در دسترس علاقه‌مندان به کتاب و فوتبال است.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری جام جهاني فوتبال کتاب هفته کتاب عادل فردوسي پور سایمون کوپر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۲۰۰۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پرسپولیس:اهانت به بانوان در ابعاد بین‌المللی قابل پیگیری است

باشگاه پرسپولیس بیانیه تندی را در خصوص اتفاقات رخ داده در ورزشگاه آزادی صادر کرد. - اخبار ورزشی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، رسانه رسمی باشگاه پرسپولیس نوشت: «سال‌ها است بخشی از جامعه هواداری سپاهان، هر از چند گاهی اقدامات وحشتناکی را رقم می‌زنند. اقداماتی که در مقابله با این پدیده صورت می‌گیرد هم اصلا بازدارنده نیست و حتی به نظر اعتقادی به برخورد جدی وجود ندارد اگر مقامات با فشار افکار عمومی رو به رو نبودند.

در تمام این موارد دیده نشد باشگاه سپاهان حتی یک بار عمیقا متاسف باشد مگر این که از شدت بازتاب ماجرا، مجبور به این امر شده است.

در همین مورد اخیر حتی رویکرد انتقادی به این مساله را زیر سوال برده‌اند و به آن‌هایی که به واسطه مشمئز کننده بودن، حادثه برانگیخته شده‌اند، اَنگ چسبانده‌اند. البته که آن‌ها هم از این وضعیت پیش آمده خوشحال نیستند، چون روز چهارشنبه شاهد شروع یک جریان فکری و رفتاری بودیم که اگر در همین نقطه با شدت تمام در نطفه خفه نشود آغاز یک جریان خشونت و هتک حرمت نسبت به بانوان در تمام جامعه خواهد بود. آنچه اتفاق افتاد علیه بانوان هوادار تمام باشگاه‌ها از جمله خود سپاهان نیز بود.

ملت ما شهدای عزیز و گرانقدری را در دفاع از حرم داد تا پای داعش و تفکرات داعشی که جلوه‌ای از آن در نگاهی بود که به زنان داشت به این کشور باز نشود و حالا در کمال تعجب یکی همان تفکر را فریاد زده و در داخل و خارج فوتبال و ورزش باید بسیاری به حال خود متاسف باشند اگر به قدری متاثر نشدند که واکنش لازم را داشته باشند.

این ها غلو و بزرگ‌نمایی نیست، واقعیاتی است که کمتر جرات بیان آن وجود دارد.

و اما در ارتباط با رفتارهای بخشی از جامعه هواداران سپاهان و نه همه آن‌ها حکایت طولانی است.

حمله به خودروی حامل مدیران باشگاه رقیب که با توجه به ابعاد سنگ و آجرها به نظر به قصد جان‌شان بود، نابینا شدن سرباز احمدی از دو چشم به خاطر پرتاب نارنجک دست‌ساز، حمله وحشیانه و بی‌رحمانه به تعدادی از هواداران پرسپولیس و ضرب و شتم آن‌ها، نابینا کردن هوادار پرسپولیس، تهدید و ارعاب هواداران پرسپولیس در شهر و محل زندگی خودشان (اصفهان)، حمله به خودروهای خبرنگاران در تهران، آتش زدن خودروی یکی از خبرنگاران در حادثه‌ای دیگر، حمله به ماموران داخل ورزشگاه در بازی خارج خانه، حمله به اتوبوس حامل اعضای تیم فوتبال پرسپولیس با نارنجک که می‌توانست با شوک به راننده و از کنترل خارج شدن اتوبوس به اتفاقی فاجعه‌بار بدل شود، بخشی از حوادثی بوده‌اند که جدای از برخوردهای لفظی و فیزیکی معمول در ورزشگاه‌ها توسط این عده رقم زده شده است.

حالا هم پای مسائل ناموسی را به میان کشیده‌اند که دیگر برخوردهای انضباطی و اخلاقی برای مواجهه با آن کفایت نمی‌کند.

این ماجرا قرار است تا کجا پیش برود؟

توجه افکار عمومی را به این نکته جلب می‌کنیم که توهین آن فرد معلوم الحال که معلوم نیست در چگونه دامانی بزرگ شده‌است فقط قسمت کوچکی از رفتارها و توهین‌های مشمئز کننده بخشی از هواداران سپاهان نسبت به بانوان بود.

باشگاه پرسپولیس مدارک و فیلم‌ها را جمع‌آوری کرده و در قالب شکایات علیه این فرد به طور خاص و علیه جمعی از هواداران و باشگاه سپاهان در اختیار ارکان قضایی فوتبال و دستگاه‌های ذیربط قرار می‌دهد ولی قطعا این کفایت نمی‌کند.

چرا باید جامعه هواداری بعضی باشگاه‌ها به خاطر کوتاهی یا نگاه رنگی بعضی مسوولان امر و دستگاه‌ها در شهرهای خود به باوری برسند که برای خود حاشیه امنیت این‌چنین قائل باشند؟

همچنین به ارکان ورزش و فوتبال کشور، تضمین می‌دهیم چنین اتفاقاتی در قالب مواردی چون خشونت علیه زنان در ابعاد بین‌المللی فوتبال قابل پیگیری است اگر احساس نشود برخوردی که صورت می‌گیرد متضمن امنیت و حرمت بانوان هوادار همه تیم‌ها باشد و در این امر هیچ فرقی بین بانوان هوادار پرسپولیس، استقلال، سپاهان، تراکتور، خوزستان، گیلان، مازندران، کرمان و … نیست».

انتهای پیام/